از اینجا به کجا می رویم؟

هنگامی که مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری دستورالعمل های خود را برای استفاده از ماسک تغییر دهید چند هفته پیش، با لغو توصیه های خود برای مناطق با میزان کم تا متوسط ​​موارد و بستری شدن در بیمارستان، بسیاری از مردم خوشحال شدند. دیگران نمی دانستند چه فکری کنند. و برخی از مردم می ترسند که این حرکت ممکن است نتیجه معکوس داشته باشد و منجر به بیماری و مرگ بیشتر شود.

به نظر می رسد در مورد چهره در نتیجه کاهش سریع تعداد موارد رخ داده است، زیرا نوع بسیار قابل انتقال Omicron در کشور رخنه کرده است و افراد کمتری را برای ابتلا باقی می گذارد. اکنون که بیش از ۷۰ درصد از ایالات متحده می توانند تحت دستورالعمل های جدید ماسک های خود را در داخل خانه بردارند، برخی تصمیم به ترک آن ها گرفته اند، در حالی که برخی دیگر مدت ها پیش ماسک های خود را رها کرده اند. با این حال، این تغییر خبرهای خوبی را نشان می دهد، زیرا موارد و بستری شدن در بیمارستان در واقع در حال کاهش است.

اما چگونه ما، به عنوان یک جمعیت و به عنوان افراد، با واقعیت جدید خود سازگار شوید؟

آیا ما در برابر COVID-19 مصونیت داریم؟

گفت: “من فکر نمی کنم که ما در مصونیت گله ای قرار داشته باشیم.” آدام لورینگ، MD، Ph.D. یک پزشک در بخش بهداشت بیماری های عفونی دانشگاه میشیگان و دانشیار دانشکده پزشکی UM. او توضیح می دهد که مصونیت گله ای به این معنی است که ایمنی کافی، چه از طریق واکسیناسیون یا عفونت قبلی، وجود دارد که ویروس نتواند باعث ایجاد اپیدمی یا افزایش شدید شود.

آخرین نوع شناخته شده SARS-CoV-2، Omicron، به اندازه کافی با انواع قبلی متفاوت است، که باعث ایجاد عفونت در افرادی که واکسینه شده بودند و عفونت مجدد در دیگران ایجاد کرد. اما لورینگ می‌افزاید که او تصور نمی‌کند موج‌های عظیم و بیمارستان‌ها آنطور که بوده‌اند کشیده شوند.

«اگرچه ممکن است اتفاق بیفتد، به نظر می‌رسد که احتمال حرکت رو به جلو کمتر است [due to acquired or vaccine immunity and available therapies]. بنابراین، روشی که جامعه با آن کنار می آید در حرکت رو به جلو متفاوت به نظر می رسد.»

آیا COVID-19 یک بیماری بومی است؟

بسیاری از ویروس ها بومی هستند، از جمله HIV و آنفولانزا، به این معنی که همیشه وجود دارند، چه در سطوح پایین یا بالا. لورینگ می‌گوید: «ویروس و COVID-19 از بین نمی‌روند و مهم نیست که چه تغییری در سیاست‌ها اعلام می‌کنیم، این تغییر نخواهد کرد.

اپیدمیولوژیست ها مانند آنفولانزا به نظارت بر ویروس ادامه خواهند داد. بخش های بهداشت محلی و CDC، بستری شدن در بیمارستان و تعداد موارد را زیر نظر خواهند داشت و به دنبال افزایش فعالیت هستند. آزمایشگاه‌هایی مانند Lauring’s و دیگران به کار خود با بخش‌های بهداشت ایالتی و محلی و CDC ادامه خواهند داد، در حالی که نمونه‌هایی از ویروس را از بیماران توالی‌یابی می‌کنند و به دنبال انواع جدید می‌گردند.

با این حال، لورینگ خاطرنشان می کند، همانطور که از وضعیت اضطراری همه گیر خارج می شویم، اپیدمیولوژیست ها باید خود را وفق دهند. چگونه نظارت آنها انجام شده است. “ما باید در نظر بگیریم، به عنوان مثال، اگر افراد در خانه آزمایش سریع انجام می دهند و آزمایش PCR انجام نمی دهند، چگونه می خواهیم بدانیم چه چیزی وجود دارد؟”

پاسخ تا حدی گسترش برنامه های نظارتی است که در دو سال گذشته افزایش یافته است، مانند نظارت بر فاضلاب و نمونه برداری از ویروس کرونا در حیات وحش.

در مورد افرادی که نقص ایمنی دارند چطور؟

امی ون زی، مددکار اجتماعی بالینی ارشد در برنامه پیوند ریه UM، گفت: «وقتی مردم ماسک می‌پوشیدند، احساس امنیت وجود داشت و احساس می‌کردیم که همه ما در کنار هم هستیم. او خاطرنشان می کند که توصیه های ماسک راه رفتن به عقب احتمالاً باعث ایجاد اضطراب در افرادی می شود که دارای نقص ایمنی هستند. اما بخشی از آن ایجاد تعادل بین نیاز به احساس امنیت و نیاز به ارتباط با دیگران خواهد بود.

او گفت: «نه تنها در بیماران دچار نقص ایمنی، بلکه در کل نیازهای سلامت روان مردم نیز افزایش زیادی داشته است.

او توصیه می کند که مردم به دنبال راه هایی برای ارتباط با جامعه ای از افراد در سفرهای بهداشتی مشابه، چه به صورت آنلاین و چه حضوری باشند، زیرا “می تواند اعتبار و ارتباط زیادی در آن وجود داشته باشد.” و بسیاری از توصیه های مربوط به تجمعات در اوج همه گیری را می توان ادامه داد.

ون زی گفت: “ما باید یاد بگیریم که چگونه شاد باشیم، زندگی داشته باشیم و روابط خود را حفظ کنیم – این فقط یافتن راهی امن برای انجام آن است.” «بعضی از مردم گردآوری Zoom و کارکرد آن برای آنها را دوست دارند، اما برخی هم هستند که نمی‌خواهند این کار را انجام دهند. در آن مواقع، دور هم جمع شدن، چه در فضای باز، چه با نقاب و/یا در داخل خانه اشکالی ندارد. ایمن بودن در مورد آن و داشتن انتظارات روشن است.»

اگر علیرغم تمام تلاش‌ها و تعداد کم موارد، فردی که دارای نقص ایمنی است و در معرض خطر بالا است، موفق به عفونت شود، درمان‌های مؤثری مانند داروهای ضد ویروسی پاکسلووید، مولنوپیراویر و رمدسیویر وجود دارد که می‌تواند خطر ابتلا به بیماری‌های جدی را تا ۸۰ تا ۸۰ کاهش دهد. جیسون پوگ، فارم.د، داروساز بالینی متخصص بیماری های عفونی، ۹۰ درصد در مقایسه با دارونما گزارش می دهد.

در مورد کووید طولانی چطور؟

بسیاری از مردم، از جمله کسانی که واکسینه شده‌اند، از این احتمال که کووید طولانی‌مدت می‌تواند حتی از موارد خفیف ناشی شود، نگران شده‌اند. بر اساس یک مطالعه UM، کووید طولانی مدت یک بار واقعی است، ۵۳ درصد از افرادی که آلوده شدند یک ماه پس از بیماری حاد به‌عنوان علائم پایدار مرتبط با کووید که چهار هفته یا بیشتر پس از عفونت SARS-CoV-2 به طول می‌انجامد، اثرات شناخته‌شده کووید طولانی مدت می‌تواند همه چیز را از دست دادن مداوم چشایی یا بویایی گرفته تا خستگی ناتوان‌کننده، درد مفاصل و ماهیچه‌ها، مه مغزی و حتی به نظر برسد. مشکلات قلبی جدید

«کووید طولانی در حال حاضر است معلولیت محسوب می شود بر اساس قانون آمریکایی دارای معلولیت؛ به طور خاص، فردی که مبتلا به کووید طولانی مدت است، اگر وضعیت فرد یا هر یک از علائم آن یک نقص جسمی یا ذهنی باشد که به طور قابل‌توجهی یک یا چند فعالیت اصلی زندگی را محدود می‌کند، ناتوانی دارد. تامی ایتون، دکتری، RN، یک پژوهشگر فوق دکتری VA و عضو موسسه UM برای سیاست و نوآوری مراقبت های بهداشتی که در زمینه بقای بیماری های بحرانی تخصص دارد.

اما با توجه به اینکه کووید طولانی مدت یک وضعیت پزشکی جدید است، ما فقط اطلاعات کافی نداریم. ما از اثرات بلندمدت آن اطلاعی نداریم.»

با گسترش همه‌گیری، سیستم‌های بهداشتی در سراسر کشور برای توسعه تلاش کردند کلینیک های چند رشته ای پس از کووید ایتون گفت که برای کمک به این بیماران جدید، اما دسترسی به مراقبت به شدت به حمایت محلی بستگی دارد.

ایتون گفت: «پیامدهای اجتماعی و اقتصادی نیز وجود دارد، مانند نیازهای مالی گسترده و از دست دادن شغل، که می‌تواند بر پوشش مراقبت‌های بهداشتی تأثیر بگذارد و باعث مسمومیت مالی همراه با بیماری شود».

برای این افراد، حرکت از بیماری همه گیر به سادگی برداشتن ماسک نیست و شامل تلاش برای دریافت مراقبت های لازم برای بهبودی کامل است. ایتون از این واقعیت که سیاستگذاران دلگرم است اخیراً قانونی ارائه شده است افزایش بودجه برای تحقیقات در مورد کووید طولانی مدت و حمایت از سیستم های بهداشتی.

او خاطرنشان می کند که در مورد کاهش خطر ابتلا به کووید طولانی مدت، به روز بودن واکسیناسیون و جلوگیری از عفونت در وهله اول هنوز بهترین روش ها هستند. داده های اخیر به کاهش نرخ کووید طولانی مدت در افرادی که واکسینه شده اند.

حرکت رو به جلو پس از همه گیری

برای بسیاری از افراد، حرکت رو به جلو مستلزم آن است غم از دست دادن یکی از عزیزان. برای دیگران، سازگاری با تغییرات مکرر خط‌مشی است که تأثیرات متفاوتی بر زندگی روزمره ما دارد، از پوشیدن ماسک گرفته تا آزمایش برای مسافرت، دست‌وپنجه نرم کردن با مراقبت از اعضای بیمار خانواده و محافظت از افرادی که در اطراف ما در معرض بیشترین خطر هستند.

لورینگ گفت: «چالش واقعی در اینجا این است که سیاست‌های بزرگی وجود دارد که میلیون‌ها نفر را تحت تأثیر قرار می‌دهند، اما در سطح فردی، ملاحظات می‌تواند برای افراد مختلف متفاوت باشد. سطوح خطر رنگی که توسط CDC مشخص شده است، و همچنین راهنمایی‌های بخش‌های بهداشت، هر دو شرایط در حال تغییر روی زمین را در نظر می‌گیرند و در صورت ظهور نوع جدید و افزایش موارد و بستری شدن در بیمارستان، ممکن است بار دیگر ماسک‌ها مورد استفاده قرار گیرند. اما اگر افراد بخواهند می‌توانند به پوشیدن ماسک ادامه دهند (و ممکن است همچنان در شرایط خاصی مانند مراکز بهداشتی و درمانی مورد نیاز باشد).

واقعیت این است که کووید اینجاست که بماند. لورینگ گفت: با این حال، “برای اکثر مردم، این چیز وحشتناکی که همه ما در سال ۲۰۲۰ از آن می ترسیدیم، نخواهد بود.” “در طول سال آینده، ما از طریق این تغییر در نحوه زندگی با کووید خواهیم رفت.”

اطلاعات بیشتر از میشیگان: برای خبرنامه هفتگی ما ثبت نام کنید

مانند پادکست؟ اضافه کردن اخبار پزشکی میشیگان بر iTunes، پادکست گوگل یا هر جایی که به پادکست گوش می دهید.